Omdat de auto bij de garage vandaan moest komen ben ik niet zo lang wezen luisteren als ik eigenlijk zou willen.
Toch heb ik - denk ik - een redelijk beeld kunnen krijgen.
Een uitspraak als
Wat een afgang na twee minuten ging het al vervelen, na mijn gevoel ging ik 30 jaar terug in de tijd
kan ik niet meebeleven, die ervaar ik als te kort door de bocht.
Een paar ervaringen:
1. Optisch.
Subjectief gesproken: ik vind het meubel er mooi uitzien. Ik houd wel van dit wat strakkere, moderne ontwerp.
De computer is (uiteraard) netjes weggewerkt.
De tablet staat op een standaard die nu was vastgeschroefd, maar normaal 'in ruste' achter de lessenaar is op te bergen.
2. Grafisch.
De interface is niet uniek (ook Mixtuur heeft iets soortgelijks), maar wel functioneel.
Het geheel ziet er netjes en overzichtelijk uit.
Voor wie zou willen is ook gewoon de volledige Hauptwerk-functionaliteit beschikbaar (maar deze meubels zijn ontworpen voor mensen die juist net niet alle hoeken en gaten van het programma opzoeken...)
3. Audio.
Tsja, dat is eigenlijk het meest tegenvallend in mijn ogen.
Wat wel op orde is is de bas: ondanks de afwezigheid van een subwoofer is de bas gewoon goed.
Maar het midden- en hoogbereik valt me toch wel tegen.
Op een gegeven moment trok Gert van Hoef een Cymbel van het Rotterdamse Laurens-hoofdorgel open als klankkroon. Toen deed zich het merkwaardige verschijnsel voor dat deze in het pedaal wel te horen was, maar in de tenor en discant praktisch niet.
Een Franse 'musette' van het Dom Bedos-orgel werd meer een romantische klarinet dan een Renaissance-tongwerk.
Kortom: de helderheid, de helderheid...
Nu zou je kunnen zeggen: dat ligt aan de ruimte (veel vloerbedekking, laag, etc.). Maar opvallend is dat ik precies dezelfde luisterervaring had bij Vayne Audio in de Annakapel, een ruimte met hoogte en een goede akoestiek. Dus dit is blijkbaar inherent aan dit geluidssysteem.
Waar het aan ligt? Geen idee, ik ben geen techneut. Misschien dat het afspelen van de bas over dezelfde speakers als de overige tonen tot dichtslibben leidt, en dat een apart baskanaal met subwoofer dit ondervangt? Misschien de apparatuur tussen software en speaker. Ik weet het niet. Maar de ontbrekende brilliantie is voor mij echt het grootste minpunt.
Oneerbiedig gezegd: mijn EMU1820 en 2x KRK RP6 produceren een geluid dat niet veel onderdoet voor deze configuratie, maar voor heel wat minder centjes.
4. Hardware.
Voor vertrek nog even gauw een brochuretje meegenomen. De configuratie valt me ronduit tegen!
De eenvoudigste meubels hebben een i3-processor met 8GB RAM. Dat is toch niet meer van deze tijd voor Hauptwerk.
De zwaarste pc heeft een i7-processor met 32GB RAM. Ook dat is maar aan de krappe kant.
De directeur van Content gaf ook al aan dat er waarschijnlijk snel voor krachtiger systemen zal worden gekozen.
Samengevat: mooi product om te zien en te gebruiken, maar qua geluid valt het toch wel tegen - en dat zou nu net het unique selling point van Vayne moeten zijn.
Qua interface lijkt het orgel wel wat op de Intrada van Mixtuur, dat is zijn voornaamste concurrent denk ik (samen met mogelijk de nieuwe Avanti van Noorlander). Eigen aan de Cambiare ten opzichte van deze twee zijn de externe luidsprekers.
Toch denk ik dat dit instrument wel degelijk nieuwe markten kan openbreken, want de 'bereikbaarheid' van deze speeltafels is wel heel gunstig: ze staan in veel muziekwinkels naast de reguliere elektronische orgels. En dan is de keuze toch wel snel gemaakt...